Eindelijk weer internet

lieve mensen, we zijn een aantal dagen verstoken geweest van internet en waar ben je dan tegenwoordig? Gelukkig heb ik een Sri Lankese simkaart zodat ik wel bereikbaar ben en  kan appen! Maar hier weer een nieuw reisververslag van mijn belevenissen deze week. Afgelopen dinsdag hebben we onze mountainbikes gekregen en fietsen nu gemiddeld 30 km per dag. Het verkeer is druk zeker 's morgens als we naar het werk gaan , maar je moet je niet van de wijs laten brengen, links blijven fietsen en een beetje lef tonen. Applaus krijgen we onderweg als we voorbij fietsen en onze guestvader zegt jullie Nederlanders zijn gek dat je met deze temperaturen gaat fietsen.... maar het voelt goed. Margo heeft deze week 2 andere projecten bezocht, het weeshuis en the backerygirls. Beide projecten waren indrukwekkend , ook zoals mijn zus Petra vorig jaar heeft ervaren . Baby's van een paar dagen oud , die in een bedje liggen met een fles in hun mond , een lapje of helemaal niets om zich heen hebben, peuters die in hun blootje op de grond spelen met 2 Lego blokjes en elkaar te lijf gaan om te kijken wie de sterkste is. Knuffelen kan,  mag niet, maar Margo zei ook ik trek me hier niets van aan, de momenten die ik er ben doe ik het, je kunt nooit genoeg liefde geven aan die kleintjes. Bij de backery girls zijn de verhalen van een andere orde, ze zijn getraumatiseerd door hetgeen ze hebben mee gemaakt ( verkrachting, incest, misbruik, op jonge leeftijd zwanger) en worden behandeld om terug te keren naar de maatschappij, daarnaast leren ze het vak van een bakker om verzekerd te zijn van een baan en ze zichzelf kunnen bedruipen. Een mooi initiatief van Janaka onze guestvader, die zich hier sterk voor maakt en zelfs in India is geweest om dit initiatief daar ook op te gaan zetten. Mijn project het verpleeghuis is leuk om te doen met af en toe een lach en een traan, maar gelukkig overheerst hier de lach. De bewoners zijn blij als ze ons zien komen en vanaf de veranda klinkt het " goodmorning" sir al vrolijk in de oren. Deze week hebben we brillen uitgedeeld, die Margo had gekregen van een opticien en op zich was dat hilarisch , zelfs degene die geen bril op heeft wilde er wel 1 hebben. Ik heb er een paar foto's van bij gevoegd . De rest van de brillen hebben we overhandigd aan zr. Alex een non die zich ontfermt over een aantal gevangenen en die de brillen daar kwijt kan. Wellicht herinnneren jullie het verhaal dat ik heb geschreven over Martina , een van de bewoners van het verpleeghuis, die in het verleden 2 kinderen heeft afgestaan ter adoptie en waarvan 1 is geadopteerd door een Nederlands echtpaar . Haar vraag was of ik opzoek wilde gaan naar haar zoon, ik heb met de gegevens die ik had een zoektocht gemaakt en hem helaas niet gevonden. Kumar Hogenboom zou hij moeten heten. Ik heb haar deze week op de hoogte gebracht dat het me nog steeds niet gelukt is en of zij nog meer gegevens voor me heeft . Natuurlijk was ze verdrietig dat het nog niet gelukt was, maar ze heeft me zijn geboortejaar 1979 en geboortedag, foto's van toen ze jong was gegeven. Ik heb beloofd dat ik er wederom weer mee aan de slag ga. Op weg naar het strand kreeg ik een lekke band, 2 x laten oppompen maar hij was binnen 5 minuten weer plat dus dat schoot niet op, mijn tuktuk driver Ascar gebbeld die 10 minuten later arriveerde, bike in de tuktuk plaatste en me naar de fietsenmaker bracht, die deed er vervolgens 2 nieuwe buitenbanden en een nieuwe binnenland om heen. In een kwartier tijd gefikst. Ik kan weer fietsen. Gisteren zijn we naar Hikaduwe geweest , het tsunami museum bezocht en iedere keer als je er komt grijpt het me bij de strot als je de foto's en verhalen ziet en hoort. Ook Margo was diep onder de indruk , hoe verwoestend de zee kan zijn. Nu was het paradijselijk ..... morgen weer aan het werk , gesprek met de non over de aanschaf van het meubilair voor de eetzaal, aankoop medicijnen etc. Voor Margo is het de laatste week, zaterdag breng ik haar naar Colombo waar we een paar dagen zijn , ik ga dan terug naar Galle en Margo naar Nederland , maar eerst samen nog een week optrekken hier , ik in het verpleeghuis en Margo gaat in ieder geval nog naar het weeshuis en backery girls . Ik hou jullie op de hoogte , als er tenminste internet is . Dank jullie voor de reacties en de sponsorgelden die ik binnen kreeg. Het wordt goed besteed . Lieve groet Cor