Geen Colombo

31 januari 2018 - Galle, Sri Lanka

Goedemorgen allemaal , eindelijk weer een bericht vanuit een warm Sri Lanka. Heeft weer een paar dagen geduurd met verschillende oorzaken oa. Ziek zijn en geen internet.  Afgelopen vrijdag avond werd ik min of meer overvallen door koorts, hoesten, kortom algehele malaise en in plaats van  naar Colombo te gaan zaten we zaterdag ochtend vroeg om half 8 bij de huisarts voor een consult . Die concludeerde virus/ bacterie medicatie en uitzieken na eenhoofdige uurtje stonden we weer buiten met een dot aan medicatie voor een week en 700 roepie armer omgerekend ong 4 euro voor consult en medicatie ! Moet je in Nederland mee aankomen. Zaterdag de hele dag geslapen incl de nacht en zondag voelde ik me weer aardig opgeknapt , maar helaas dus niet samen nog een paar dagen naar Colombo. Margo is maandag vanuit Galle vertrokken naar Negombo om  van hier uit naar Nederland te gaan. Dus vanaf maandag alleen verder, omringd dooor 20 Chinese vrijwilligers, allemaal jonge studenten die voor 2 of 3 weken komen. Een 70 jarige dame uit Amerika die hier 2 weken komt werken, Monica een dame van 68 j uit Engeland die het weekend weer vertrekt , verder nog Claudia en Herbert een echtpaar uit Duitsland , half 50-ers , die hier een maand verblijven. Daarnaast nog 4 Nederlanders meiden , 2 voor 2 weken die hier een soort maatschappelijke stage lopen (17 en 18 jaar) en 2 meiden ( mijn buren) die er al vanaf begin januari zijn en ook tot mijn periode eind februari blijven. Gisteren mocht ik 3 Chinese studenten mee nemen naar het verpleeghuis om ze daar een beetje in te werken en kennis te laten maken met de zorg. Ze spreken redelijk goed Engels . Vanaf het begin heb ik aangegeven dat de i phone in de tas moet blijven wat die zit bijna aan hun handen vast geplakt, ook aan tafel, tijdens het eten,  de jeugd is alleen maar bezig met die telefoon, want ja je zou eens iets missen. Wel aangegeven dat ze foto's mogen maken en dat aan de bewoners moeten vragen. Ze zijn actief geweest met spelletjes doen, gymnastiek mee gedaan, gemasseerd , wat ze nog nooit eerder hadden gedaan, maar aan het eind van de ochtend was het : mister Cor thank you for the interesting morning. " leuk om dat mee te krijgen natuurlijk. Vandaag is het Full Moon dag in Sri Lanka en dan heeft bijna iedereen vrij. Iedere maand 1 dag Full Moon, een herdenkingsdag voor de boeddisten waarbij ze stil staan dat Boeddha voor het eerst Sri Lanka bezocht. Een dag van bezinning voor ze, meditatie, vasten. Het overgrootste meerendeel van de bevolking is boeddistisch. Daarnaast zijn het hindoeïsme, christendom ( katholiek) en moslim de belangrijkste geloven . En dat accordeert goed met elkaar. Vandaag dus een vrije dag. Het grootste deel van de groep vrijwilligers is gezamenlijk naar Marissa gegaan om vandaar uit walvissen te gaan spotten, ik heb voor de eer bedankt, 2 jaar geleden  heb samen met Bart en Chantal zo'n tocht gedaan en ik dacht toen dat wordt voor mij een zeemansgraf , want wat ben ik ziek geweest op die boot, door de hevige storm die opstak toen we bijna op de plek van bestemming waren waar de walvissen gespot konden worden. De boot maakte zulke klappen op de golven dat ik dacht die breek in 2-en . Gelukkig hebben we het overleefd , maar voor mij geen walvissen spotten meer . Maar ik kom mijn dag wel door zoals met het maken van deze blog. Bijna niemand thuis die op internet zit want hoe meer hoe trager zeker op het eind van de maand wanneer zijn limit bereikt is dus maar even gebruik van maken. Op dit moment regent het even een bui voor het stof dat hier ronddwarrelt . Dat is ook de andere kant van Sri Lanka , ze noemen het eiland de parel in de oceaan en werkelijk het is een schitterend land met heel veel moie plekken maar ze maken er ook ook rotzooitje van. Enorme hoeveelheden plastic langs de weg, op het strand, de tuisverbranding die ze doen van auto banden, huisvuil , etc. Het meerendeel is boediitisch en dat betekend ook dicht bij de natuur maar in dit geval is het ver te zoeken met de liefde voor de natuur. Na mijn werk hier reis ik nog een rondje richting Negombo en zal jullie nog mooie foto's laten zien. Maar zover is het nog niet, er moet nog gewerkt worden hetgeen ik met veel plezier kan en mag doen. Omja dat vergeet ik nog bijna afgelopen vrijdag zijn we met een grote groep vrijwilligers met cliënten van sambodi ( kinderen en volwassen met een beperking) naar het strand geweest. Een waar feest voor hen maar ook voor ons , zie de foto's . Lieve groet en tot een volgende keer Cor 

Foto’s

13 Reacties

  1. Sien:
    31 januari 2018
    Mooi verhaal en mooie foto’s, gelukkig ben je opgeknapt, nog een fijne tijd, knuffel van mij.
  2. Hanna Valstar:
    31 januari 2018
    Fijn dat je weer de oude bent. Dank voor je mooi verhaal.
    Lieve groetjes.
  3. Hans en Francine:
    31 januari 2018
    Je hebt weer het een en ander meegemaakt lieve buurman!
    Fijn dat je zo snel weer bent opgeknapt, maar jammer van jullie reisje.
    Lieve groet, Hans en Francine
  4. Jan Beeren:
    31 januari 2018
    Hoi Cor, Mooie en heerlijke verhalen. Het is zo leuk om dit met en door jou mee te beleven. Dank daarvoor. Fijn dat je weer hersteld bent.
    Lieve groet, Jan en Marlies
  5. Karla:
    31 januari 2018
    Wat een mooi reisverslag weer. Wat maak je toch veel mee zeg.
    Ff jammer vh ziek zijn.
    Tot horens weer.
    Gr. Peter en Karla
  6. Betsie:
    31 januari 2018
    Hoi Cor fijn dat je weer opgeknapt ben weer een schitterend verslag en mooie foto's geniet er nog van en heel veel plezier groetjes van ons
  7. Mieke Mantoua:
    31 januari 2018
    Hai Cor, Fijn dat je weer bent opgeknapt en dat je er weer goed tegenaan kan!
    Ze zullen wel blij met je zijn, met het meenemen van wat jongeren, Fijn hoor!
    Werk ze verder en neem je rust hè!!
    Liefs Mieke
  8. Antje:
    31 januari 2018
    Prachtig verslag maar niet weer ziek worden daar.
  9. Gonnie:
    31 januari 2018
    Hai Cor, wat sneu dat je zo beroerd was, let wel op hè!!! Gelukkig weer boven Jan en actief zoals ik lees ik op je blog en wederom heb je een interessant verhaal geschreven. Èn weer mensen ingewerkt, mooi joh. Jammer dat je eerder, door omstandigheden, afscheid moest nemen van Margo. Liefs, Gonnie (ik begin eindelijk op te knappen, week mee geweest naar de sneeuw, buitenlucht etc, zenuwpijn fractie van het geweest is😄).
  10. Jan Wieldraaijer:
    31 januari 2018
    Hoi Cor,
    Heb weer met grote interesse jou verhaal gelezen en dat was al
    met al wel een behoorlijk spannende gebeurtenis, maar gelukkig
    gaat het weer goed met je gezondheid. Dus je moet de kar nu weer alleen trekken en hebt node afscheid moeten nemen van Margo.Maar heb niet de indruk dat je nu in een "gat"valt. Er valt
    nog genoeg te doen, aan jou te horen.Ik hoop dat je de komende weken weer met veel energie je werk in het verpleeghuis kunt doen. Het is hier knudde met het weer, met veel regen en uiteraard geen winter, maar we slaan ons er wel doorheen.Ik wens je verder nog een aangename tijd en tot de
    eerstvolgende blog. Groet Jan
  11. Michele:
    1 februari 2018
    Je bent gelukkig weer opgeknapt. Wel sneu om zo afscheid te moeten nemen van Margo. Bedankt voor de mooie verhalen en foto's .Het is een genot om jouw verslagen te lezen, en zo zulke blije mensen te zien. Succes en veel plezier met je werk.

    Gr
  12. Jose:
    2 februari 2018
    Ha Cor,
    Je maakt heel wat mee zo maar wat fijn dat je weer op de been bent! Geniet weer van je verhaal en de foto's! Nog een fijne tijd,knuffel,Jan en Jose
  13. Tonny van Baal:
    4 februari 2018
    Hoi Cor, fijn dat je weer opgeknapt bent maar blijf wel zelf vinger aan de pols houden. Wat een mooi en indrukwekkend verhaal wat je mee maakt. We kijken uit naar je volgend verhaal. Wel fijn dat jij en Margo de eerste weken samen waren daar. We wensen je nog een hele fijne tijd daar en liefs van ons.